شهید حسن بهرامیان

به یاد شهدای روستای ونداده وشهدای گمنام دانشگاه امام صادق(ع)

شهید حسن بهرامیان

به یاد شهدای روستای ونداده وشهدای گمنام دانشگاه امام صادق(ع)

بدن شرح

   شهدا!  

          شرمنده ایم...


                          فقط همین...!

 




بسم رب الشهدا

بنگر حیرت عقل را و جرأت عشق را   

بگذار عاقلان ما را به ماندن بخوانند 

  

راحلان طریق می دانند که ماندن نیز در رفتن است. 

 

«شهید آوینی»    

 

 

فرا رسیدن عید قربان سالروز پرواز عاشقانه  

 

سرلشگر خلبان شهید عباس بابایی گرامی باد.  

 

 

 

 

 

 

 

 

جاذبه خاک

یا حی 

 

جاذبه خاک به ماندن می خواند... و آن عهد باطنی به رفتن... 

 

عقل به ماندن می خواند... و عشق به رفتن ...  

 

و این دو را خدا آفریده است تا وجود انسان در حیرت 

 

 و آوارگی میان عقل و عشق معنا شود. 

 

شهید آوینی 

   

 

راه کربلا

بسم رب الحسین (ع) 

 

راهیان کربلا آماده اند تا جان ناقابل را تقدیم دوست نمایند...  

 

برادر اگر تو اهل معرفتی و دل در گرو آن یار عزیز داری   

 

 خستگی را به جاده بسپار و به راه بیا   

 

کربلا منتظر ماست... 

 

(شهید آوینی) 

 

باز یاد کربلا کرده دلم

بسم رب الشهدا 

 

تو مپندار که ما عاشقان ثارالله (علیه السلام) برای  

 

تکه ای خاک اینگونه فریاد واویلتا سر میدهیم. 

 

کربلا میعادگاه عشق بازی با خداست  

 

پس برادر اگر شوق پرواز داری و زیارت حق را می جویی به  

 

  پا خیز چکمه هایت را بپوش ره تو شه ات را بردار 

  

و هجرت کن امام حسین(علیه السلام) در  

 

 صحرای کربلا انتظار تو را میکشد

 

شهید  سید مرتضی آوینی  

 

یا حسین

دل تو عرصه ازلی خلقت است.

گوش کن که چه خوش ترّنمی دارد در تپیدن: حسین، حسین، حسین، نمی تپد، بل حسین حسین می کند.

کجاست آن که زنجیر جاذبه خاک را از پای اراده اش بگشاید و  

هجرت کند،

از خود به بستگی هایش،

تا از زمان و مکان فراتر رود و خود را به قافله سال شصت و یکم  

هجری برساند و در رکاب امام عشق به شهادت رسد؟

و از آن پس دیگر،این باد نیست که بر تو می وزد،

این تویی که بر باد می وزی.

و از آن پس دیگر، آن تویی که بر زمان می گذری،

و آن تویی که مکان را تشرّف حضور می بخشی.

یعنی نه اینچنین است که کربلا شهری درمیان شهرها باشد

و عاشورا روزی درمیان روزها؛

زمین سراسر پهن دشت کربلاست و کربلا ما را به خود فرا  

می خواند.

کربلا ما را به خود فرا می خواند.

آری، پیروزی با ماست،چرا با ماست.

کربلا ما را به خود فرا می خواند و آن سوی تر، «قدس» است 

 در اسارت «شیطان»...

و راه قدس از کربلا می گذرد.  

(شهید آوینی) 

 

حاج همت

بسم رب الشهداء و المخلصین 

 

کجایند مردان بی ادعا 

 

من هرگز اجازه نمی دهم که صدای

حاج همت  

در درونم گم شود این سردار خیبر،قلعه قلب مرا نیز فتح کرده است.  

شهید سید مرتضی آوینی   

 

 

 

 

 

 

مهدی باکری

سال پنجاه و دو تازه دانش جو شده بودم. تقسیممان که کردند. افتادم خوابگاه شمس تبریزى. آب و هواى تبریز بهم نساخت. بدجورى مریض شدم. افتاده بودم گوشه خوابگاه. یکى از بچه ها برایم سوپ درست مى کرد و از من مراقب مى کرد. هم اتاقیم نبود. خوب نمى شناختمش. اسمش را که از بچه ها پرسیدم گفتند «مهدى باکرى». 

 

دوست شهید باکری  

 

 

 

 

 

 

     

 

 

 

                            شادی ارواح مطهر شهدا صلوات

 

 

 

 

مهدی باکری

مى گفت «اطلاعاتى باید آموزش ببینه. جورى که کار با قطب نما و دوربین مادون و گراگیرى و از این حرفا، ملکه ذهنش بشه.»

بچه ها را بردیم بیابان. بیست کیلومترى قرارگاه. خودشان برگشتند. براى این که ثابت کنند کارشان را بلدند، دو تا موتور و وسایل تدارکات و یک ضبط صوت هم از تدارکات برداشتند; بى سر و صدا.

به مسوول تدارکات کارد مى زدى، خونش در نمى آمد. آقا مهدى هم خوشحال بود و مى خندید. گفت «با اینا کارى نداشته باشین.» 

 

همرزم آقا مهدی باکری 

 

 

 

 

 

      

یاد امام و شهدا

        امام شهدا،پیر مهربان جماران

 

       آن چه برای خدا تقدیم شود،باقی وابدی است.شهدای مــــا 

 

       زنده اند و در پیشگاه خدای متعال«عنـــد ربهم یرزقـون». 

 

       آن چه داشتند،تسلیم خدا کردند؛ آن چــــه از خدا بود؛ تقدیم 

 

       خدا کردند و خدای تبارک وتعالی از آنـها پذیرفت ومـا عقب 

 

       ماندیم. آنها پیشقدم شدند و بــــــه سعادت خود رسیدند و ما 

 

        باید تأسف بخوریم که عقب ماندیم و نتوانستیم در این قافله 

 

        سیر کنیم.

کلام آوینی

       یاران شتاب کنید!قافله ای درراه است؛ قافــله عشق در 

 

        سفر تاریـخ...وتو،ای آن که در سال 61 هجـری هنوز 

 

        در ذخـــــایر تقدیر نهفته بــــــودی و اکنـــــون در این  

 

        دوران جاهلیت ثانی، پـــــای به سیاره زمین نهاده ای ، 

 

        نومیدشو! کــــه تورا نیز عاشورایی است و کربلایی که 

 

        تشنه خــــــون توست و انتظار میکشد تا تــــــو زنجیرِ 

 

         خاک از پای اراده ات بگشایی و از خــــود هجرت کنی 

 

          و فـراتر از زمــــــان و مکان،خود را بـــــــــــــه قافله  

 

         عشق بــــــــــــــرسانی و در رکـــــــاب امـــــــام عشق  

 

         به شهادت رسـی!... و آه از آن هنگام که آن رادمردان 

 

          الهی همــــــــراه بــــا عالـــم خلقت یکسره بـــر انتقام 

 

         خون به ناحق ریخته حسین(ع) قیام کنندو ندا بر آورند: 

 

                    « کجایند منتقمان خون حسین؟» 

 

                                             ( شهید آوینی )

شهید

صدای قدمهای زمان

            

                گذر هر روزه تکرار

                                          غفلت زنگارگرفته قلب

 

               تنها با نام  و یادی از تو

     

               برصفحه ای از روزمرگی ام به روشنی می گراید

      

 سرخ فام لاله گون

     

   وشاید همین کافیست برای باور به حضور سبز و همیشگی ات

 

   که چنین طنین انـــداز بیداری گشته ای "ولا تحسبن الذین قتلوا

   

   فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون..."

یا حسین (ع)

                                          بسم رب الحسین(ع)

     

                 بسیجی عاشق کربلاست و کربلا را تو مپندار که

                 شهریست میان شهرها و نامــــی میان نامها، نه،

                  کربلا حــــرم حق است و هیچ کس را جز یـــاران

                  امام حسین (ع) راهی به سوی حقیقت نیست.

                                                       (شهید سید مرتضی آوینی)

 

              

در جبهه نفس

                         

                         غفلت زده در کام کمین خواهد رفت

 

                         بیرون ز قرارگاه دین خواهـــــد رفت

 

                          در منطقه ٫٫ورود ممنوع٫٫ گنـــــــاه

 

                          پای دل او به روی مین خواهد رفت

 

 

 

 

 

شهید آوینی

شهیدان در جوار رحمت حق اند پس چرا برای آنــها دلتنگ باشیم ٬ بــرای خـود

دلتنگ باشیم که اموات قبرستان عادات و تعلقاتیم و گمگشته های فراموشخانه

 نفس.

                                                                 شهید سید مرتضی آوینی

 

 

در فضیلت جهاد

قال علی(ع) لإ بنه محمد بن الحنفیه:

 

تَزولٌ الْجِبالُ وَ لاتَزُلْ٬ عَض علی ناجِذَکَ٬ أعَرَاللهُ جُمجُمَتَکَ٬ تَد

 

 فِی الأَرضِ قَدَمَکَ٬ إرْمِ بِبَصَرک أقْصَی القومَ٬وغَض بصَرک٬و

 

 اعلَمْ انّ النّصْرَ مِنَ عِندِ اللهِ سُبحانَه.

 

 حضرت علی (ع) به پسرش محمد حنفیه فرمود:

 

اگر کوهها از جـــــای کنده شوند تـــــــو ثابت و استـــوار باش٬ 

دنـــدانها را بر هـــــــم بفشار٬ کاسه سرت را به خدا عاریت ده

پای بـــــــرزمین میخکوب کن٬ به صفوف پایانی دشمن بنگر ٬

از فروانـــی دشمن چشم پوش٬ و بدان که پیروزی از ســــــوی

خدای سبحان است.

 

 

 

 

 

یا حسین(ع)

حبّ الحـــسین(ع) ســــرّ الأســـرار شهــــداست

 

 ‌‌فَأیـــْنَ تَذْهَبُوا اگر صــــراط مستقیــــم میجویی

 

 بیــــا از ایــــن مستقیم تـــر راهی وجود ندارد

 

 حبّ حسین (ع).      شهیـــد سیـد مرثضی آویـــنی